Eerste week Laos, Luang Prabang

Kennen jullie de mop van Rolien en Ilse die met de boot naar Laos gingen? ……
Antwoord: Ze gingen niet!!!! (met de boot)
Uitleg: Eerste dag werden we om elf uur opgehaald met de bus. Niets aan de hand. Deze bracht ons in zeven uurtjes naar ons guesthouse waar we hebben overnacht. De volgende morgen konden we dan naar de immigratie dienst voor een visum om vervolgens met de boot in twee dagen naar Laos te varen. MAAR aangekomen in het guesthouse kregen wij het goede nieuws te horen, dat de Chinezen met een dam al het water van de rivier tegen houden en de boot dus niet kan varen! Met als gevolg dat Rolien en Ilse de volgende dag maar liefst 16 uur in een lokale ernstig stoffige bus op een onverharde weg door de bergen, zonder toilet mogelijkheden, zonder eten, met alleen wat water en chips met als gezelschap een man met zweetvoeten en eentje die steeds uit het raam roggelde zaten! ’t Einde! Geen grappen! Gebroken arriveerde met een gezellig Deens meisje in ons guesthouse.
Met z’n drieën delen we een vijf persoonskamer. Ruimte genoeg :D…
Volgende dag de meest geweldige bakker gevonden voor een overheerlijk ontbijt, genoeg kracht om met onze Deense vriendin en een Nederlands stelletje de stad te verkennen! Aan de rivier gechilled.. en ’s avonds op ons balkon biertjes gedronken. Hier hebben we ook besloten de volgende dag te gaan fietsen!
Wij huren geen gewone fietsen….. wij wilde de geniale knal roze Hello kitty fietsen, met mandje voorop! Laotianen zijn niet zo groot als wij Nederlanders, dus de fietsjes waren VEEL te klein! En Laos is niet vlak zoals in Nederland, dus dit zorgde voor een bijzondere rit.
We hebben gepicknickt aan het water en er waren jongetjes vissen aan het vangen. Ze kwamen bij ons zitten en we hebben ze wat snoepjes gegeven! Erg schattig!

De volgende dag zouden wij gaan relaxen bij een mega waterval. Van relaxen is het niet gekomen. De waterval bestaat uit verschillende levels en in de lonely planet staat er het volgende geschreven: Haal jij het tot level drie!? Nou.. wij dachten van wel! Na een klim op handen en voeten met zo’n 70% zijn we met bloed, zweet en tranen bij de top aangekomen, maar het was het zeker waard: Wat een mooie waterval!
Na het klimavontuur lekker het water ingedoken om af te koelen! Een heerlijke, maar vermoeiende dag. ’s Avonds gingen we dan ook ‘lekker’ uit eten bij een Indiaas restaurant.
Lekker vroeg naar bed gegaan, want voor de volgende dag lag er een zware kayaktocht op ons te wachten.
Bij Ilse begon het om drie uur ’s nachts. Bij Cristine om vijf uur ’s ochtends en bij Rolien om zeven uur ’s ochtends. Vechten om de wc, zo ziek als een hond. Gelukkig hoefde we vandaag alleen maar 18 km te kayakken, met watervallen (zonder wc). Cristine was te beroerd en moest thuis blijven, maar Rolien en Ilse besloten zich vol te gooien met pillen en toch te gaan!
Eerst hebben we twee dorpen bezocht in de bergen. Eindelijk zagen we het echte Laos. Wat een armoede. Gillende, lachende kinderen achter ons aan, met zwarte tandjes en gaten in hun kleren, maar als nog om op te eten!!!! Heel indrukwekkend hoe deze mensen leven….
Toen moesten we eraan gaan geloven: op naar de rivier. Zwemvest aan, helm op en beginnen maar. Na tien slagen begonnen de armen al zeer te doen.. maar wij flinke dames zetten wel door. Deze zieke boot deed het overigens veel beter dan de rest. Het was 2-2-0, wij zijn dus niet omgeslagen in de stroomversnellingen, de andere twee boten maar liefst TWEE keer. Ja, na een maand zijn we echt een goed team! De lunch hebben we laten varen, maar vol goede moed hebben we de finish gehaald.. Thuis aangekomen hebben we soep en brood gehaald en in bed beland.. Wat een dag!
De volgende dag de hele dag ziek op bed gelegen en ’s avonds wat energie gevonden om met z’n 3en de bus te boeken voor Vang Vieng! Vandaag nog een dagje rustig bijkomen en dinsdag ochtend met de bus die kant op!
Tot volgende week
Dikke kussen Rolien en Ilse