Heerlijk weekje op een tropisch eiland (Koh Chang)

Wauw, na een in totaal tien uur durende reis met taxi, bus, boot en weer taxi kom je dan aan op Lonely Beach! We booked on internet, Ilse Knopper! Ohhh, one, two, three, four. Oke, thank you! We hebben dus huisje nummer vier! Na zo een lange reis in die warmte hoop je toch op een lekker huisje, maar nee.. We hebben een hutje met een tweepersoonsbed een wc, wastafel, koude douche en een ventilator, maar laat er dan wel een tv staan met een Nederlandse zender :s..
Het dorpje is wel erg gezellig. Overal in het bos staan zelfgemaakte kroegjes die een hippie achtige indruk geven, maar de muziek is top!

Ons hutje heeft geen haakje boven het bed, dus hoe hang je dan je klamboe op!
Ook hier hebben Rolien en Ilse de ultieme oplossing! Een draad horizontaal spannen en de klamboes hieraan hangen met een veiligheisspeld! Het wordt nog wel wat met ons! (Gelukkig heeft de klamboe een gebruiksaanwijzing ;))

Rolien en Ilse willen op dinsdag natuurlijk heerlijk bakken op het strand! Resultaat, ondanks vier keer te hebben ingesmeerd, Knalrood helemaal verbrand.. vervelend!
De dagen erna hebben we als een stel padvinders rondgelopen: Lange broek, lelijke thaise mannen blouse met lange mouwen. Twee dagen hebben we zo op de scooter gezeten en het eiland helemaal gezien. Aapjes op de weg en in de bomen, een olifant voor je scooter het kan allemaal!
Watervallen beklimmen, op onze slippers, lopen we tussen de mensen in hele berguitrustingen!
Als je van de grote weg afgaat kom je langs allemaal hutjes. Ils d’r standaard, optimistische uitspraak: ‘Ach, ze hebben in ieder geval een dak boven hun hoofd!’
We zijn uiteindelijk helemaal het eiland rond gereden en aan het einde kwamen we bij een resort. Hier konden we eten op het water. (Paalhuizen) de ober liet ons trots zijn vissen zien! Geen grappen, die vissen waren ruim een meter en kon je uitkiezen en werden dan vers voor je bereid! Dit was top voor Rolien, die geen vis lust!
Na twee dagen scooteren lagen we bij de strandtent heerlijk te chillen met ons welverdiende biertje, leest Ilse in het Thailand boekje: ‘Een scootertocht op Koh Samui kost jaarlijks 20 toeristen het leven’ Waarop Ro zegt: ‘Dat is op Koh Samui, dit is Koh Chang!’ Klopt, klopt, maar ergens was het best spannend in de bergen!

Verbranden huidjes zijn inmiddels na twee dagen scooteren in Padvinderskleding hersteld. Vol goede moed gaan Rolien en Ilse weer naar het strand, maar dit keer braaf onder een palmboom. Dit was helaas ook niet risicoloos, losbungelende kokosnoten en ‘mannetjes’ die takken uit de boom lostrekken en gewoon laten vallen.
Na vijftig keer draaien, ontzettend vermoeiend, op naar de strandtent voor ons welverdiende biertje. Lekker op een matje liggen met uitzicht op zee en een barman die oefent met flessen.
Na wat biertjes even opfrissen in ons hutje zien wij opeens onze nieuwe gezellige Canadese overbuurjongens. Handdoekjes bij elkaar weg trekken en steeds eentje buiten het huisje sluiten… Een goed uitzicht hebben we nu dus ook ;)! Ach als die jongens maar lol hebben!
’s Avonds gezellig feestje op het strand wat uiteindelijk in het water valt! Regen, jaja onze eerst regendruppels!

De volgende dag, nadat Rolien haar eerste voedselvergiftiging overleefd had, toch maar weer een scooter gehuurd om naar een ander strand te gaan. Nog geen vijf minuten onderweg en bui nummer twee valt op ons hoofd! Wij als blonde Nederlandse meisjes hadden niet rekening gehouden als iets nat wordt na lange droogte het SPEKGLAD wordt in de bergen! Dit hebben we ook overleefd!
Onderweg gestrand voor een heerlijke lunch: Rolien; hamburger van vermoedelijk hond, Ilse: rijst met vermoedelijk taaie olifant! Dit viel ontzettend goed in die pas herstelde maagjes van ons!
Daarna liggen bijkomen in een zandstorm op white beach! Heerlijk! :D en een tweede herkansing gegeven voor een goede lunch! Ilse; friet met tomatensoep, Rolien; Spaghetti
’s Avonds uiteraard weer lekker aan het bier!

Wat ons tot nu toe is opgevallen is dat Westerse mannen niet vies zijn van Thais gezelschap tijdens hun vakantie. Het liefst met een leeftijdsverschil van ongeveer 40 jaar! Ook dit hebben wij natuurlijk vastgelegd.

Tot slot zijn we zondag wezen snorkelen. Als je dan denkt aan een ontspannen boottochtje naar een mooi witzand eiland heb je het mis.
Met de speedboot over de wilde zee naar een eiland waar je dan wel leuk kon snorkelen. Voor mensen met als lievelingsdier een vis kunnen we het kort samenvatten: ’t Einde!

Morgen weer een lange weg terug naar Bangkok waar we een nachtje blijven slapen om vervolgens woensdag met de nachttrein 700km naar het noorden te reizen. Hier blijven we vier dagen in Ciang mai en mag Ils eindelijk op d’r olifant rijden!

Wij vermaken ons prima! Tot snel
Dikke kus Rolien en Ilse