Rustig weekend en mijn 1ste echte 'werk'dag!!

Zondagochtend was ik weer aardig vroeg wakker, acht uur. Ik ben heel creatief mijn armbanden gaan maken. Vervolgens heb ik heerlijk de was gedaan en kan ik weer fris ondergoed aan ;)!
Ik ben samen met Rowena en Robbert naar Fort Zeelandia geweest. Hier zijn de december moorden gepleegd. We waren te laat voor de rondleiding dus hebben hier zelf rondgelopen. Erg indrukwekkend. We mochten geen foto’s maken, maar hebben er stiekem toch een paar gemaakt!
’s Middags zijn we met zijn alle gaan zwemmen. Op een gegeven moment zie je dan de hele lucht betrekken en krijg je echt een tropische regenbui en tien minuten later lig je op te drogen in de zon! Echt heerlijk, hadden we dat maar in Nederland.
Iedereen is op maandag vrij, want het is Chinese onafhankelijkheidsfeest (155jaar geleden). Ik heb het lotjeshuis gebeld en mijn dagen geruild zodat ik maandag ook gewoon vrij was.
Er zijn allemaal feesten in de stad en worden ieder uur andere dingen georganiseerd.
’s Avonds zijn we met een aantal bij het pannenkoekenrestaurant gaan eten. Niet dat we ook pannenkoeken hebben gegeten… Nee allemaal het Smokeyburger menu op aanraden van Maurice!
’s Avonds hebben we tot in de nacht heerlijk gehangen en film gekeken.
Maandag was het dan zover! Het grote Chinese feest… Om half twee zijn we op de fiets naar de stad gegaan. Er was niet zo heel erg veel te doen. Op het onafhankelijkheidsplein waren er allemaal optredens. Er werd gezongen en mensen zaten te luisteren. We vonden het niet zo heel erg leuk en zijn maar gaan lunchen. Ik heb een heerlijke uitsmijter gegeten ;)..
’s Avonds zijn we terug gegaan en waren er draken- en leeuwendansen en nog meer optredens van vooral Chinese kinderen. De avond werd afgesloten met…. Je raad het al: Chineesvuurwerk!
De wekker… om….. ja echt waar, Half zes. Het was nog donker en ik had het koud (25graden), ik wen iets te snel aan de warmte geloof ik. Dan de koude douche met mijn vriendjes (vijf salamanders) die vrolijk naar me kijken! Ook dit went snel en ik schaam me niet meer zo naakt voor hun ;) haha.
Om kwart over zes zat ik op de fiets richting het huisgenootje van Alexandra, Cynthia. Zij fietste voorop zodat ik niet zelf de weg hoefde te zoeken. Na 35 minuten fietsen kwamen we aan bij het Lotjeshuis. Zo vroeg is het ook nog niet zo druk op de weg en ook nog niet te heet om te fietsen.
Ze werken met twee vrouwen in de huishouding (deze doen de was en maken de hele dag schoon) en met twee vrouwen op de kinderen. Ik mocht samen met de tante mee naar de grote kinderen.
Deze moesten we baden… (lees onder de kraan wassen met zeep en tandenpoetsen) daarna insmeren met crème en aankleden.
’s Ochtends eten ze crackers en tussen de middag eten ze rijst met groenten en sommige kinderen krijgen vlees. Tussen deze twee maaltijden mogen de kinderen zelf spelen. Er worden geen activiteiten georganiseerd dus je hoeft vrij weinig te doen.
Het werken gaat hier heel anders dan ik gewend ben. Ze kennen hier nog de corrigerende tik en hebben heel anders overwicht dan ik ken. Ik vond het best lastig. De kinderen zijn erg ondeugend en luisteren niet naar mij. Dit komt waarschijnlijk, omdat ze mijn manier van aanpakken niet kennen en ook niet serieus nemen. Ook gaan ze elkaar snel te lijf. Ze ‘stoeien’, maar dit gaat er hard aan toe! Ik ken van een paar kinderen nu de achtergrond en dat raakt me wel echt. Ik vind het best lastig. De kinderen zijn pas 2a3 jaar en hebben al zo onwijs veel meegemaakt! Mishandeling, misbruikt, ondervoed. Dat kun je een kind gewoon niet aan doen. Zo een opvanghuis als het Lotjeshuis is dan ook super dat dit bestaat.
De tantes zijn super hygiënisch en alles moet heel precies! Ik heb nog nooit in Nederland in zo een schone omgeving gewerkt. Daar kunnen ze veel van leren! Mij was verteld dat de tantes niet vriendelijk zouden zijn, maar de vrouwen waar ik mee gewerkt heb zijn echt heel erg aardig!
Ik wilde aan mevrouw Sam Sin (die leid het Lotjeshuis) een lijstje geven met hierop de dagen dat ik kom werken, maar dit wilde ze niet hebben. Ze zegt: ‘Je bent vrijwilligster en we zijn blij als je komt, maar je bent altijd extra dus je hoeft niet te komen!’ Ik ga daarom werken van dinsdag tot en met donderdag van zeven uur ’s ochtends tot half drie ’s middags. Op deze manier heb ik lekker lang weekend en kan ik mee op trips om ook het binnenland van Suriname te ontdekken.
Na al mijn eerste indrukken heb ik ’s middags heerlijk geslapen. Dit doen ze allemaal in Suriname en ik heb het ook echt nodig. Je wordt moe van de warmte.
In het Lotjeshuis mag je helaas geen foto’s maken dus ik kan niets laten zien.
Ik hoop dat ik een beetje snel wen aan de manier van werken en ook aan de kinderen. Sommige klemmen zich helemaal aan je vast en laten je ook echt niet meer los. Ik probeer de kinderen ook niet al te erg aan me te laten wennen, want over een paar weken ben ik weer weg en ze zijn al in de steek gelaten!
Morgen weer een nieuwe dag in het Lotjeshuis. Ik heb er wel zin in, maar ik denk niet dat ik dit 4 maanden had kunnen volhouden, maar vier weken werken is te overzien!
Ik zal snel weer schrijven!

Dikke kus

Opie en omie, het gaat jullie goed!
Paps jou ook.. ik wilde je nog terug smsen, maar het wil maar niet verzenden. Misschien lukt het morgen als nog..
Bedankt voor jullie lieve mailtjes en berichtjes op m’n site. Het motiveert om te blijven schrijven!

xxxx